امام حسین(ع)-مناجات
ای که غارت زده کردی دل پر غوغا را
موم کردی به کف خویش دل شیدا را
همه با نال? من سوی تو پرواز کنند
سگ کوی تو به معراج برد دل ها را
اشک بر آتش دل، شعل? صد چندان است
عاقبت آتش عشق تو بسوزد ما را
نوکرانت همه بیچار? هجران تواند
زآنکه بیچاره کند داغ غمت زهرا را
جگری هست مرا سوخته از بی کسی‌ات
تو مرا سوختی و من هم? دنیا را
ارثم از خواهر تو نال? مستان? اوست
زینبت داده به من این هنر زیبا را
در دم تیغ غمت آب حیات است حیات
کشت? تیغ غمت زنده کند عیسی را
با من ای نور خدا بهترین از این راه بیا
ای که انداخت خدا در ره تو موسی را
نه من از پیچش گیسوی تو مست آمده‌ام
خم گیسوی تو بیچاره کند مولا را
بسکه فریاد زدم نام تو را آب شدم
که مگر آب رسانم جگر سقا را